ASV 2 in breedte sterker dan Oegstgeest

Na de overwinning tegen Amersfoort hebben we een goede stap gezet richting klassebehoud. Het was van te voren wel duidelijk dat we het deze keer moesten hebben van de breedte van het team. Oestgeest heeft aan de eerste twee borden met Fred Slingerland en Nebojsa Nicolic twee spelers met een rating boven de 2300 en dan is het maar de vraag of hier iets te halen valt.

Richard en Johan mochten het proberen. Helaas ging het bij Richard al vrij snel mis. Hij kwam in een variant van de Pirc al snel minder te staan en verloor een pion. Vervolgens werden er veel stukken geruild. Het eindspel van T en 5 tegen 4 pionnen was niet te houden.

Aan de lage borden ging het inmiddels veel beter. Jan won al snel na de opening een stuk. Het was nog even oppassen omdat er nogal wat lijnen en diagonalen open waren. Na een, uit wanhoop geboren, stukoffer dat niets deed bleef er voor de tegenstander weinig ander over dan een biertje te gaan drinken. Ook Remco en Koert stonden toen al beter.

John speelde een gelijk opgaande partij waarbij het evenwicht niet werd verbroken. Toen alle zware stukken echter van het bord waren bood John remise aan. Dit werd aangenomen (1½ - 1½).

Remco kwam gelijk uit de opening, maar kon een aanval met D en P beginnen. Doordat zijn tegenstander geen luchtgaatje kon maken ging hij uiteindelijk mat achter de paaltjes (2½ - 1½).

Sander kreeg in eerste instantie niet heel veel vat op een drie-rijensysteem, Juist toen zijn tegenstander zich wat leek los te werken beslisten de hardhollende vrije a- en b-pion, gesteund door twee torens, de partij (3½ - 1½).

Peter kreeg een 2.Lg5 systeem tegen. Hij verloor een pion, stond minder  Door secuur spel wist hij echter alle gevaren te bezweren, waarna zijn tegenstander het niet meer zag zitten en remise aanbood (4 – 2).

De tegenstander van Koert had een soort Marshall-achtig pionoffer gebracht, maar de berekeningen klopten niet en hij bleef met een materiële achterstand van toren tegen loper, paard en pion zitten. Ook in grote tijdnood speelde Koert het heel secuur en bleken er geen grappen meer in de stelling te zitten (5 – 2).

Johan stond in een Draak al snel wat minder, nadat hij d5 had toegelaten. Zwart kreeg een onaantastbare koning op e5. In een urenlang middenspel leek zijn tegenstander nauwelijks verder te komen, totdat hij het niet kom voorkomen dat de laatste torens en lopers werden geruild, waarna  het pionneneindspel verloren was opleverde (5 – 3

Op deze manier werd het verwachte resultaat aan de topborden (½ uit 3) ruimschoots gecompenseerd door de overwinningen aan de staartborden (3 uit 3), zodat een ‘normale’ uitslag ontstond. In de stand staan we 4e. Een overwinning in de volgende ronde op HMC brengt ons in de top 3.  

ASV 2                  2055    - Oegstgeest '80       2066    5 - 3

----------------------------------------------------------------------

1. Richard van der Wel 2085    - IM Fred Slingerland  2336    0 - 1

2. Johan Wolbers       2033    - IM Nebojsa Nikolic   2350    0 - 1

3. FM Peter Boel       2090    - Joop Piket           2057    ½ - ½

4. Sander Berkhout     2121    - Evert Leeuwenburgh   2020    1 - 0

5. John Sloots         2051    - Jerry Bey            1981    ½ - ½

6. Koert van Bemmel    2093    - Jan-W v.Drunick      1949    1 - 0

7. Remco Gerlich       1993    - Joop Bakker          1905    1 - 0

8. Jan Knuiman         1977    - Jan Hellenberg       1926    1 - 0

Vitesse was op TV (Peter Boel)

Voor sportminnend Arnhem was 7 december 2013 een gedenkwaardige dag. Na de 2-6 zege op PSV op die avond werd Vitesse-coach Peter Bosz de avond daarop nota bene uitgenodigd in Studio Voetbal. En dat terwijl de ploeg nog maar twee weken op kop stond! Bosz kreeg wel een blafstandje van Jan Mulder omdat hij geen maatregelen nam tegen Mike Havenaar, die rood had moeten krijgen. Zou Mulder ooit ook zo tekeer zijn gegaan tegen Ajax-coaches die Luis Suarez maar bleven opstellen? Neu, kan ik me niet herinneren.

Welnu, op deze historische dag reisde ons tweede af naar Amersfoort om daar twee broodnodige punten te scoren in de strijd tegen degradatie uit 2C.

We kwamen aan in zomaar een verenigingsgebouwtje in zomaar een wijk zomaar zonder parkeerplaatsen. Voor de eerbiedwaardige grijsaard achter de bar, die naar ik me heb laten vertellen gruwelijke koffie schonk, was het een emotionele dag. Terwijl we halverwege de schaakwedstrijd buiten aan een peukje stonden te lurken, vertelde hij me ongevraagd dat dit onderkomen van de schaakclub Amersfoort vanaf 20 december naar De Turken zou gaan. De Turken zouden er een eigen vereniging in gaan huisvesten en daar allemaal Turkse dingen gaan doen. Waar moet dat heen met Amersfoort?

Waar de club na 20 december heengaat weet ik niet, maar hun eerste zal moeten uitkijken dat het in april niet de derde klasse wordt. Want wij deelden in die derde ronde een gevoelige klap uit. Dat had heel wat voeten in de aarde, het was een spannende wedstrijd.

Mijn partij was niet zo spannend. Mijn tegenstander had voor KPN Post in het NK Bedrijvenschaak tegen mijn broer Marcel gespeeld. Hij meende in mij Marcel te herkennen en was dus zeer verbaasd dat ik niet 1.e4 deed, maar 1.d4. Toen kwam er ook nog een Zukertort-Colle op het bord waarin deze René Tonnon een paar niet al te relevante zetten deed. 

Ik bood hem een kop koffie aan, waarop hij zei: “Ik twijfel nog, want die koffie is niet te zuipen hier.” Maar hij accepteerde toch. Ik keerde terug met de kop koffie (was het Turkse? Het bevatte een mysterieus bezinksel) en het gevolg was dat hij na zet 16 al zwaar in de problemen zat. 

Toen hij op zet 18 de taaiste verdediging miste, volgde een petit combinaison waarna hij het meteen opgaf – niet onterecht. Daarna gingen we genoeglijk aan het bier. In de analysezaal bleek dat Amersfoort vele Zukertort-Colle-kenners kent. Maar die zitten niet in het eerste.

Hierna bracht Jan Knuiman een halfje binnen. Hij stond met wit behoorlijk goed, kreeg een sterk loperpaar en leek te gaan oogsten, maar liet plotseling eeuwig schaak toe. Volgende keer maar weer net doen alsof je tegen een lid van ons eerste team speelt, Jan.

In deze fase – niet lang na mijn onderhoud met de barkeeper – was het nog geheel onduidelijk welk team de beste kansen had. Sander Berkhout en John Sloots hadden het moeilijk, Richard van der Wel had zijn tegenstander vanuit de opening een eind zoekgespeeld, maar was hij het niet een beetje aan het verklooien? 

Aan bord 1 speelde Johan Wolbers aanvankelijk prima, maar na winst van een kwaliteit zakte het een beetje in, om het zachtjes uit te drukken. Remco Gerlich stond goed met zwart, maar Barth Plomp moest zwaar keepen aan het laatste bord.

De ommekeer kwam op het conto van Sander. Hij stond lang met de rug tegen de muur tegen Jochem Aubel en in de post-mortem stierf hij duizend doden, maar in de echte partij verdedigde hij zich taai en in de ‘tijdnoodfase’ kwam hij zelfs wat beter te staan. De partij ging uit met een doffe klap toen Aubel in één zet alles wegblunderde. 

Een flinke meevaller. Ineens stonden we op 2,5, bij Johan en Richard liep het nu ook op rolletjes, Remco loerde op een winstgang en Barth kwam steeds dichter bij een toreneindspel, waardoor ons vertrouwen groeide want daarin is Barth niet te verslaan, zoals iedereen weet.

Eerst verloor echter John, die in een benarde stelling een schijnoffer pleegde van een paard, dat helaas na een tussenschaakje een echt stukoffer bleek te zijn. 

Maar dan zonder veel compensatie.

Richard bracht ons volgens verwachting het derde volle punt. Hij had een kwaliteit geofferd voor gunstige complicaties, en een tijdje later zat Joeri Piet hoofdschuddend achter het bord: de witte pion op g7 werd hem fataal. Nog een puntje was nodig voor de overwinning. Helaas kwam dat niet van Remco, die nog geen geluk heeft dit seizoen. Hij vergaloppeerde zich in een lopereindspel en verloor zelfs. 

Barth pakte echter een veilig halfje. In het toreneindspel moest hij aanvankelijk nog steeds keepen, maar na een fout van zijn tegenstander maakte onze man een fraai driehoekje met zijn koning. Met deze manoeuvre won hij een pion. Nu begon Johan de Zwart echter ook goed te spelen en zo werd het remise: 3-4.

Op het moment van die handdruk was al duidelijk dat wij de wedstrijd gingen winnen, want Johan zat inmiddels aan de goede kant van een eindspel van paard en twee pionnen tegen paard. “Dit eindspel heeft een grote remisemarge”, doceerde Sander fluisterend in het voorbijgaan. “Ach nee joh”, kraaide ik. “Nu niet meer.” U raadt wat er gebeurde. 

Johan kwam er niet door, hij offerde zelfs zijn paard maar het was niet voldoende voor de winst. Ik meende een winstweg voor hem gezien te hebben, maar zo zeker ben ik daar nu niet meer van. Johan zelf nam het uiterst laconiek op. 

Na die kwaliteitswinst had hij langs afgronden moeten gaan; op een gegeven moment was het het veiligst om zijn koning een paar zetten lang in een aftrekschaak te laten staan. Door onder andere zijn paard op a1 te zetten had hij het winnende eindspel bereikt. Maar ja. “Al met al een terechte remise,” zei hij tegen opponent Jeroen Bugel, die dat maar wat graag beaamde. Het bracht ons de toch wel verrassende 3,5-4,5 zege en zette ons zelfs op de vierde plaats in 2C. Wordt het nog beter? Wie weet! Als team met de laagste gemiddelde rating doen we het vooralsnog niet slecht.

Amersfoort-ASV 2 3,5-4,5

Jeroen Bugel (2146) (z)-Johan Wolbers remise

Jochem Aubel (2237)-Sander Berkhout 0-1

René Tonnon (2119)-Peter Boel 0-1

Rogier Dijk (2068)-John Sloots 1-0

Joeri Piet (2018)-Richard van der Wel 0-1

Gerard van Otten (2028)-Remco Gerlich 1-0

Peter Reedijk (2048)-Jan Knuiman remise

Johan de Zwart (1961)-Barth Plomp remise

ASV 2 knap langs sterk Santpoort

ASV 2 moest zich in de tweede ronde herstellen van het verlies in de eerste ronde. Daar was Santpoort nu niet meteen de makkelijkste tegenstander voor. Een sterke start leverde zaterdag echter toch de winst op. John Sloots speelde tegen Daan Haver helemaal zijn eigen spel. De ASV-er won dan ook na een goed gespeelde partij. Johan Wolbers bracht ASV 2 ten koste van Wim Eveleens op 2-0.  Het was een fase in de wedstrijd dat ASV 2 de wind in de zeilen had. Sander Berkhout bood in gelijke stelling Peter de Roode remise aan. De Santpoorter weigerde gezien de stand, waarna Sander Berkhout een kwaliteit won en zes zetten later de partij. Peter Boel kwam in zijn voorbereiding terecht. Hij was de enige die van te voren kon weten tegen wie hij zou moeten spelen.

De ASV-er speelde de partij tegen Ilias van der Lende erg nauwkeurig en won eigenlijk vanuit de opening. Jan Knuiman kwam ook al in een voorbereide variant terecht en speelde een solide partij tegen Nathalie van der Lende. Jan Knuiman had steeds een kleine plus, maar remise was een terechte uitslag. Daarmee waren de matchpunten binnen en dat was maar goed ook, want de koek was op aan Arnhemse kant. Invaller Paul Schoenmakers speelde lang prima en kwam uiteindelijk in een eindspel maar zware stukken terecht. De koning van Paul stond iets kwetsbaarder dan die van Bas Haver. De Santpoorter buitte keurig uit. Torenverlies met matdreiging werd de ASV-er fataal.

Remco Gerlich heeft de gehele partij niet gerokeerd en heeft ongelofelijk inventief gemanoeuvreerd om de tegenstander niet binnen te laten. Patrick van Lommel vond na ruil van een paar belangrijke pionnen op de damevleugel toch een paar gaatjes. Remco Gerlich kon het binnendringen van stukken niet meer voorkomen. Het kostte Remco haver en goed om niet mat te gaan met zijn koning bloot in het midden. Richard van der Wel speelde een goede opening en kreeg een mataanval. De Arnhemse captain rekende volledig verkeerd en verloor in deze aanval een stuk tegen Wim Laurens Gravemaker. Na dameruil ontstond een ingewikkeld eindspel met een pion voor het stuk. Gravemaker kon met zijn behaalde dame een pion op h2 juist stoppen. Hij wist vervolgens heel kunstig alles te ruilen, waarna de laatste pion hem de winst bracht. 

Gehavend ASV 2 komt tekort tegen Spijkenisse

Met slechts drie van de vaste krachten achter het bord wachtte een zware middag bij Spijkenisse. Na een middag strijden, bleven de punten dan ook in Spijkenisse met 5,5-2,5. Toch was er eerst een voorsprong. Stand-in captain Theo Jurrius bracht ASV 2 nog wel aan de leiding. Fabian van Buuren verloor twee pionnen en moest zijn dame geven voor twee torens. Een mataanval van Theo besliste het duel al snel. Daarna was echter het woord aan Spijkenisse. Kopman Rick Lahaye had weinig moeite met Johan Wolbers. In een moeilijke stelling ging de dame verloren.

Jacques Boonstra kwam redelijk uit de opening, maar toen het op schaken aankwam, bleek Jordy Lahaye de bovenliggende partij. John Sloots kon Desiree Hamelink niet van zich afhouden en Koen Maassen van den Brink moest tegen Wilmar Meijer de dame geven voor twee torens. Daarna werd de ASV-er uitgeteld. Barth Plomp hielp ASV 2 op 4-2. In een leuke partij won Barth Plomp materiaal tegen Björn Verstraate. Pascal Losekoot zag een torenoffer niet beloond worden met een winstpartij. Erik Both verdedigde zich goed uiteindelijk restte een eindspel van loper en twee pionnen voor een toren. Hierin werden geen risico's meer genomen. In de slotpartij kreeg Remco Gerlich een vrijpion tegen Maurits van der Linde. De speler van Spijkenisse had wel twee pionnen meer en dat bleek toch teveel van het goede.